I PO!

Przespałam połowę pierwszego dnia Świąt!

Po prostu!
Prawdopodobnie dlatego, że zachciało mi się w sobotę gruntownie sprzątać mój domeczek. Bo miałam takie wewnętrzne przekonanie, że te dwa ostatnie tygodnie, to takie niekoniecznie dokładne w tym względzie były.
A wiadomo, jak się sprząta, to się nachodzi i nabiega. Gdy do tego jeszcze ma się schody - niby tylko 14, ale jednak - to podwójna bieganina.
No i w środku nocy zastrajkowało mi moje kolano! Ból niemożebny był, to zaserwowałam sobie całą tabletkę przeciwbólową, a efekt tego wiadomy. Rano około 10-tej dzwonił Synek-Muminek, czy zasiadamy do śniadania wielkanocnego przy skype. Dostał ochrzan, że mnie budzi i poszłam dalej w "kimono." Obudziłam się późnym popołudniem, i tym sposobem śniadanie wielkanocne zjadłam na kolację. Ale rozrywkę sobie zaliczyłam, a jakże -  na kanale plus : "Czarny mercedes" i "Boże Ciało".
Drugi dzień na leniwca, tylko książki, bo strasznie wiało. Jedynie pod wieczór, gdy wiatr trochę odpuścił, pospacerowałam sobie nie  na promenadzie, ale po opłotkach; jednocześnie prowadząc rozmowę z blogową Koleżanką Warszawską! Potem zamiast kolacji pochłonęłam moją 1/3 mazurka, który jest obowiązkoro dzielony miedzy mnie i Progeniturę.

Mazurek ten, mego autorskiego pomysłu, jest okropnie słodki, ale właśnie w takiej postaci go uwielbiamy od lat. Widocznie czasowo musiałam czymś zastąpić smak gorzkiej czekolady! 

I było po Świętach!

Wczoraj musiałam jechać na pocztę. Przyszło awizo już w sobotę, że jakaś paczka jest. Pewnie listonoszowi sie nie chciało iść do mnie, to zostawił kwitek w skrzynce, którą każdy z mieszkańców ma na wylocie uliczki. Tak się złożyło, że pojechałam około 10-tej, i po raz pierwszy miałam okazję skorzystać z opcji dla seniorów. Śmiesznie było! Wylegitymowano  pania przede mną, i mnie - , bo uważano, że nam się nie należy - za dobrze wyglądamy. Co się naśmiałam i ta Pani też, to nasze, gdy cerber zrobił głupią minę!
Ale za to niespodziewajkę miałam piekną!

Kiedyś pisałam, że MBD powstał z pieniążków, które zarobiłam w ciągu kilku lat pracy w Niemczech. Do tej pory mam kontakt z kilkoma niemieckimi rodzinami, których rodzicami się opiekowałam. Paczka była z Oldenburga, od Helgi i Herbiego. Zdziwiona byłam, bo owszem, nie po raz pierwszy dostaje od nich paczkę na Święta, ale dotychczas tylko na Gwiazdkowe. Ta była po raz pierwszy na Wielkanoc.
Zawsze mnie zadziwia, jak wysyłanie dwa razy w roku okolicznościowych kartek świątecznych, z kilkoma szydełkowymi drobiazgami, jest przez nich odbierane!
Ale to jednak miłe, że przez tyle lat ( już 6 ) jest taki kontakt!
A od wczoraj zajmuje mnie tyndalizacja. Starsze gospodynie domowe znają ten zwrot, a dla młodszych to informacja, jak nie wyrzucać mięs i zup, gdy sie je wyprodukowało w nadmiarze i nie zostały zjedzone.
Wkłada sie jedzonko do  wysokości 3/4 do słoika, zakręca, a słoiki pakuje sie do gara z zimna wodą, i  gotuje.W pierwszy dzień  gotujemy słoiki przez godzinę, w drugi- przez pół godziny, a na trzeci - przez kwadras. To wszystko obowiazkowo z przerwą 24 godziny za każdym razem. Po tych trzech dniach, i wystygnięciu, można słoiki włożyć do spiżarni!
I to na tyle! :-))))
Miłego po Świętach!