NIC SPECJALNEGO!

Dlaczego ten czas tak leci do przodu? Wydawało mi się, że ostatni post całkiem niedawno pisałam, a okazuje się, że to już prawie dwa tygodnie uciekły, jakby je kto gonił!
Poza tym, co może pisać taka emerytka jak ja? Jak tak się dobrze zastanowić, to nie bardzo jest o czym. Życie jak życie! Spokojne, poukładane odtąd dotąd, bez specjalnych wybuchów!
Nie, no ja wiem, że są takie, co to góry przenoszą, fruwają gdzie im dusza zagra,  i generalnie mają w sobie luz, blues i energii na lata świetlne też! Wystarcze trochę pochodzić po blogosferze, a spotka się nie lada jakie Kobiety!!! A ja sobie dreptam powolutku, dni za dniami mijają, w większości takie same. Tylko cieszyć się należy, że jednak ta Wiosna przyszła, bo ucieka tak szybko, a po niej Lato ekspresowe, i już zaraz Jesień przyjdzie, a za nią Zima szara, czasem bura i ponura! Całe szczęście, że na pociechę Święta co jakiś czas są!
Dobra! Dość tego marudzenia! Przecież nie dzieje się nic!
Prócz jak zwykle pięknych okoliczności przyrody!

Nie wiem, czy pisałam, ale tutejszy klub żeglarski jest jednym z najstarszych w Kraju, i specjalizuje się w pracy z dziećmi i młodzieżą - adeptami na mistrzów żeglarstwa. 

Zdziwiło mnie coś, co widziałam dobry tydzień temu, gdy przejeżdżałam rowerem obok przystani i mariny. Tłumy dzieciaków sposobiących się do pierwszych treningów. i to bez maseczek. Powie ktoś, że dzieci nie chorują na koronawirusa, ale przecież mogą go przenosić na dorosłych. Ciekawa jestem, czym tłumaczyli by się opiekunowie, którzy sami również tych  maseczek nie mieli! 

 Zatem widać, że rower był prawie cały czas w użyciu, oczywiście prócz chwil, gdy było bardzo wietrznie i nie mniej dżdżyście! A, i roboty ogrodowe mi się skumulowaly, do których specjalnego "nabożeństwa" nie mam, ale jednak czasem coś tam zrobić należy, coby się Ślubny na "wyżkach  podniebnych" nie wkurzał, że jego pracy nie szanuję! ;-) Wprawdzie to co wokół MBD jest, to żaden ogród w dosłownym tego słowa znaczeniu nie jest! Ale .... !

Zdechły 3 bukszpany w sąsiedztwie sporej tui, która stoi sobie mniej więcej pośrodku kilkunastometrowego pasa obsadzonego właśnie bukszpanami. Podłoże bagienne, pojeziorne tam jest, z ziemią kwaśną, ciężkę, niemiło pachnącą. Na nią dana jest odpowiednia mata, a na to kamyczki. Jak usunęłam te kamyczki, pomyslałam sobie, że może by tak kawałek kwietnej łączki zrobić? Matę zostawiłam, sypnełam 4 wory ziemii uniwersalnej , i miejsce na łączkę gotowe. Teraz tylko posiać mieszankę traw i kwiatów polnych, i czekać na efekt! Może bzyków będzie więcej, jak do tej pory, chociaż przy heliotropach w donicy pszczoły zaczęły sie kręcić. No i powoli powinny wpadać inne bzyki, aby zasiedlać maleńki domeczek, dla nich specjalnie powieszony od strony południowej. 

A kamyczki? No, tu to miałam za "swoje". Postanowiłam bowiem przenieść je na około 40-sto centymetrowy pas między tujowym żywopłotem, a ogrodzeniem tuż przy drodze. Nosiłam parę dni po wiadereczku te kamyczki, przeciskając się między tujami a płotem. Oczywiście, najpierw na ten waski kawałek ziemii położyłam pocięte kawałki maty izolacyjnej z budowy MBD, którą znalazłam w domku gospodarczym. Jak to moje nóżki odczuły, to nie muszę mówić, ale jestem naprawdę zadowolona z efektu. Odpadnie mi odchwaszczanie tego pasa od drogi. Bo samo koszenie trawników kosiarką, to betka przecież!

Rodzinnie spokojnie, prócz tego, że była jedna impreza na córczynej działce, mianowicie Urodziny Starszej Wnuczki - oczko ( 21 lat). Takiej pannicy trudno dogodzić z prezentem, ale Córka podpowiedziała, że Młoda skrzętnie zbieta moje twory szydełkowe. To wymodziłam kilkanaście podkładek pod kubki według znalezionego w necie wzoru, który widać poniżej! I było super!

I to by było na tyle! 

Serdeczności dla Wszystkich, i Zdrowia Życzę!