sobota, 2 marca 2024

W MIĘDZYCZASIE!

 Nie, nie zapomniałam, że powinnam dać znak życia po szpitalnym pobycie!  Ale tak się skupiłam na rehabilitacji, że blogowe Koleżeństwo nawet poszukiwania wszczęło. Mea maxima culpa!

Aby było trochę śmieszniej, zapomniałam także jak obsługuje się komputer, i oczywiście przyjdzie mi szukać fachowca, albo na jakieś przeszkolenie się zapisać! Najważniejsze jednak, że noga lewa jest sukcesywnie poddawana ćwiczeniom na artomotorze ( to taka szyna, która za pomocą elektroniki nadaje ruch kończynie). Jeszcze w najbliższym tygodniu jadę na  RTG, a prócz tego udało mi się też dostać na rehabilitacyjny turnus, całkiem niedaleko. Jak się okazało, niewielki szpital otrzymał w lecie niezłą kasę z NFZ i nawet nie trzeba długo czekać ( ja po półtora miesiąca po operacji już będę tam przez 6 tygodni.) Oczywiście, w zanadrzu mam jeszcze mego Pana Osteopatę.

Wszystkim moim Blogoulubiomym dziękuję za pamięć i proszę jeszcze o trochę cierpliwość!!



poniedziałek, 15 stycznia 2024

JUTRO ZNIKAM, ALE NIE NA DŁUGO!

Nadszedł czas wymiany lewego kolana. Wszystko omówione, zaakceptowane, terminy późniejsze ustalone. Przez przypadek także dowiedziałam się, że o dosłowny rzut beretem jest nowo utworzony oddział rehabilitacyjny, na który bez problemów i długiego czekania można się starać zaraz po wypisie z naszego szpitala! No i można też stamtąd wypożyczyć  wprawdzie za opłatą tak zwany "arbitrek", ale nie kosztuje to nie wiadomo ile. Także ten, będzie dobrze! 

No to teraz pokażę Wam trochę zimowych fotek. Tak na trzymanie kciuków, aby wszystko poszło dobrze!




Jemiołuszki pełną gromadą zaglądały mi do okna



Piękne zimowe malunki


Morsowanie w jeziorze.
Aż mnie ciarki biorą jak na to patrzę!



Ciekawe, co za stworzonko biegało po śniegu? Ni to pies, ni wydra! ;-)

Pozdrawiam bardzo, bardzo serdecznie!
Do miłego! 
😊


sobota, 30 grudnia 2023

Najlepszości w Nowym Roku!!!!

 




Życzę Wszystkim tu zaglądającym, aby każdy z Was, w ten Nowy Rok wszedł nań z radością w sercu!
Aby nigdy nie odstępowała Was Nadzieja na lepsze jutro i wiara w to, że nie ma rzeczy niemożliwych. Życzę także wszechogarniającej miłości zarówno od Ludzi, jak i do Ludzi. Aby otaczały Was osoby, które będą Wam motorem do wszelkiego działania.



wtorek, 19 grudnia 2023

WSZYSTKIEGO DOBREGO, ŚWIĄTECZNEGO, I NIE TYLKO !

Mając w zanadrzu pewność, że wszystko co związane z lewą nogą jest już prawie na finiszu, poleniuchowałam sobie. A co? Mam to szczęście, że nie muszę się wszystkim co świąteczne zajmować. Scedowałam już dawno całość na Progeniturę, i bardzo to sobie chwalę. Co roku jest zamiana, raz u Córki, raz u Syna, a ja jako gość. Oczywiście, pomagam chętnie, bo czemu nie. No i niektóre potrawy to tylko ja zrobię, chociaż nie mogę powiedzieć, Progenitura się stara i to coraz lepiej. Dzięki temu mam całkiem sporo czasu, aby co roku jakieś przydasie szydełkowe zrobić, i to nie tylko Córce i Synowi, ale także moim Wnuczkom. Obie już zbierają moje twory-wytwory, z czego bardzo się cieszę.


Ten aniołek poszedł do mego Fizjo, niech się dobrze sprawuje, gdy już będzie potrzeba :-)


Wianki na drzwi, 2 dla Wnuczek, a ten po prawej poleciał do Brata na nowe mieszkanie


Wianek dla Szwagierki, a choinki dla Progenitury


Przeróżne bombeczki, dla każdego coś innego.




Pierniczki już spoczęły w swoich puszkach, czekają na Wigilijny wieczór. A piernik staropolski długo dojrzewający jeszcze czeka na polewę i pomarańczową skórkę, ale już niedługo. :-)

KOCHANI!
Niedługo usiądziecie do wigilijnego stołu, i spotkacie się z najbliższymi. Podarujcie sobie to, co tak cenne - wspólnie spędzony czas. Niech w Waszych domach nigdy nie zabraknie miłości, a atmosfera tych pięknych i radosnych Świąt przepełni Was nadzieją na Nowy Rok!

Pięknych Świąt Wam życzę! 





wtorek, 28 listopada 2023

ZIMOWE TU I TAM !

 

















Nareszcie przyszła i do nas Pani Zima. Powolutku się "kokosiła", ledwo, ledwo popadało, mrozik był niewielki, nawet wyglądało z początku, że się wycofa. Ale nie! Widocznie nabrała odwagi i pokazała swe pazury. Dobrze, że na ostatni dzwonek pojechałam do warsztatu na zmianę opon, bo byłyby problemy z podjazdami na górkach. Piaskarek jeszcze nie widziałam, na całe szczęście mam zapasik piasku, to wokół domku problemów nie będzie. Oczywiście, jak zwykle, czas mi gdzieś uciekł, i teraz trzeba nadrabiać zaległości dziergotkowe, bo przecież Święta za pasem, a ja jeszcze w powijakach. Do tego jakoś mi wszystko powoli się dzieje.  Obowiązkowe dwie godziny w tygodniu na basen, do tego  na spacery trzeba wyjść, po zakupy pojechać, Progeniturę odwiedzić, bo Oni zabiegani tacy, pokazać się czasem na spotkaniach naszego stowarzyszenia. Akurat dzisiaj ustaliłyśmy, że zrobimy sobie za dwa tygodnie spotkanie Świąteczne. Załatwiona już jest świetlica w remizie, zamówiony catering - pokolędujemy sobie. To  nas czeka. A na czwartek tort imieninowy muszę zrobić, bo Córka - Wiewiórka i Synek-Muminek  świętują swe Urodziny. Nie do wiary, jak ten czas leci, Pierwsze Dziecko skończy 49 lat, a dwa dni później Drugie - 47! To ja już tyle lat mam na karku? I kiedy to zleciało?