SENTYMENTALNE POZIOMKI!

W ubiegłą niedzielę pojechałam sprawdzić, co się dzieje w lesie! Temat przewodni - poziomki! Były! Poniedziałek i wtorek, to wstawanie skoro świt, i już od godziny szóstej zbierałam  leśne słodkości.

Przez dwa dni, po godzinie, bo jednak moje nogi nie za bardzo były zadowolone, udało zebrać 0,5 kg.

Umyśliłam sobie, że zamiast mrozić, to zrobię poziomkową konfiturę!  Ale nie mogłam się oprzeć i migiem pojechałam do sklepu po lody, aby sobie całkiem solidną porcję zjeść właśnie z poziomkami. Do słusznej porcji lodów, prócz poziomek dodałam jeszcze jagody, i.... to była po prostu małmazja na słodko!!!

Dopiero wtedy zasypałam owoce cukrem, potem z cukru i wody ugotowałam syrop, a po kilku godzinach dorzuciłam zawartość miski. Na wolnym ogniu odparowywałam po godzinie wczoraj i dzisiaj. A jak pachniało w całym domu!!!! Dzisiaj rano pogotowałam jeszcze trochę, a potem gorącą konfiturę przelałam do słoiczków!

Mam trzy pełne i pół słoiczka! Gdybym nie skusiła się na lody, pewnie byłyby cztery! A tak? Jest jak jest!

Dlaczego sentymentalne poziomki? Ano dlatego, że dzisiaj są imieniny Haliny! To także imię mojej Mamy, której już dawno z nami nie ma. A którą pamiętam z dzieciństwa, gdy mieszkaliśmy w maleńkiej wsi pod lasem, do którego chodziliśmy wszyscy - to znaczy Mamusia, dwójka Braci i ja - na poziomki, maliny i jeżyny! A potem Mama przygotowywała nam kogel-mogel, do którego wrzucała zebrane owoce! Ten smak pamiętam do dzisiaj! I tą radość Mamy, gdy widziała nas umazanych na żółto i czerwono!

Wszystkim Halinom życzę pięknego dnia Imienin!